Het lichaam kan niet liegen, in je denken kan je wel liegen

Het lichaam kan niet liegen, in je denken kan je wel liegen. Met woorden kan je liegen, je kan tegen jezelf liegen, tegen anderen liegen, maar het lichaam zal zich daar niet mee verbinden. Het werkt gewoon niet mee. Je kan het even doen, lachen als je je verdrietig voelt, maar lang zal dit niet standhouden, na verloop van tijd loop je vast. Je lichaam is een ingenieus systeem dat voortdurend terugkoppeling geeft over hoe jij met het leven omgaat. Eigenlijk is het in je aardse bestaan het enige dat je hebt om je te relateren aan het leven in en om je heen. Het lichaam en daarmee ook je adem hebben een eigen intelligentie en wijsheid. Als een kompas meldt het of je wel of niet de juiste koers aanhoudt. Dat vraagt ook dat je in verbinding blijft met je hart en bij jezelf blijft. Als je doet wat ‘klopt’ is dat te horen aan je stem, te zien aan je ogen, aan je huid, je bewegingen, dingen lijken dan moeiteloos en vanzelf te gaan.

Toch leert bijna niemand om naar de taal van het lichaam te luisteren. Als je wat meer luistert naar het lichaam én naar je gevoel, je hart, kun je jezelf voor veel ongemak behoeden en zul je merken dat je intuïtie een mooi kompas is om met minder moeite en meer gemak door het leven te wandelen.

Om de subtiele maar ook de minder subtiele signalen van je lichaam op te vangen is het belangrijk dat je met je aandacht in het moment bent, hier en nu. En daar gaat het voor de meeste mensen mis. Want wat is dat Nu dan waarover je al zo veel hoorde en gelezen heb…De spanning die je soms in je lichaam voelt wordt al snel als ongewenst betiteld, en daar gaat het dan mis, want deze weerstand tegen de spanning brengt je met je aandacht in het verleden of naar de toekomst. En wie daar is, is niet hier, simpel eigenlijk toch?

Stap één is dus het herkennen van spanning, pijn, ongemak, stap twee, de erkenning daarvan. Of te zien dat je er weerstand tegen hebt, je gedachten te onderzoeken, wat is het bijv. ten diepste waar je dan Nee tegen zegt. Stap drie is om de spanning uit je systeem te ontladen. De eerste stap is steeds met je aandacht terug te keren naar je lichaam. Wat leeft er nu in je? Van welke gedachten, gevoelens, emoties en fysieke sensaties ben je je bewust? Wanneer je deze opmerkt en er laat zijn, ze omarmt, ontlaadt je spanning en kom je steeds een stukje meer terug in het moment.

In mijn praktijk zie ik veel mensen met chronische spanningsklachten. Klachten die zich uiten als een te ‘vol hoofd’, maar ook stressverschijnselen die zich vast hebben gezet in het lichaam. Vaak ook zijn deze mensen niet zo goed ‘geaard’, misschien herken je zelf ook wel deze symptomen, je voelt je overprikkeld, chaotisch, je mist overzicht, helderheid en daadkracht. In het lage rug- en bekkengebied, maar ook in de borstkas ontbreekt of stagneert de doorstroming van energie met klachten als lage rugpijn, menstruatieklachten, hyperventilatie maar ook druk op de borst, pijn in je armen en benen.

De herkomst van deze symptomen ligt in een andere hoek dan waar je op het eerste gezicht aan zou denken. Piekeren, zorgen maken, emotionele gebeurtenissen die niet goed verwerkt zijn: naast de verkramping in het hartgebied, verkrampt ook direct het heup- en bekkengebied dat energetisch symbool staat voor basisveiligheid. Door deze verkramping kan de energie niet goed naar beneden doorstromen en bouw je een overdruk op in het hart- en hoofdgebied. Wanneer deze spanning wordt getriggerd zal je eerste reactie zijn om te vluchten van de situatie of het gevoel waarin je je op dat moment bevindt.

In plaats van dat je eerst eens registreert wat daar eigenlijk allemaal gebeurt en die reactie er volledig laat zijn, vlucht je weg van het moment simpelweg omdat dat je conditionering is en je niet weet hoe je op een gezonde manier met die situatie om kunt gaan. Een andere veelvoorkomende reactie is om jezelf af te sluiten, te bevriezen. Het effect daarvan is dat je jezelf voortdurend afschermt maar ook ontkracht en juist datgene waarvoor je je afsluit steeds meer energie geeft. Beide zijn in noodgevallen soms goede keuzes om levens- gevaar buiten de deur te houden of te ontvluchten, maar wanneer er geen levensgevaar is, zijn deze strategieën onsuccesvol en uitputtend.

In de wekelijkse Breema-Yoga cursus,  kan je daar op een veilige,  niet oordelende atmosfeer mee oefenen. Met in de ene hand een mooie dosis mindfulness en in de nadere een boeketje compassie kom je daarbij een heel eind.

Hierbij een hartelijke uitnodiging om je lichaam opnieuw te gaan ‘bewonen’, in eigendom te gaan nemen en tot een veilige plek maken.